Diolch i'r canlynol a fu o gymorth mewn amryw ffyrdd wrth roi'r cofnodion ar y dudalen hon at ei gilydd:
Gwilym Bowen Rhys, Rachub; Zonia Bowen, Caeathro; Alun Jones Williams, Y Ffôr; Alun Price, Abererch; Staff Llyfrgell Genedlaethol Cymru, Aberystwyth; Capel Moriah, Dolwyddelan; Antur Stiniog, Blaenau Ffestiniog; Sally Clifton, Uckfield
Mae'r dudalen hon yn y broses o gael ei hadeiladu. Ymddiheurwn felly am unrhyw gofnodion anghyflawn.
Gallwch sgrolio drwy'r dudalen i ddarllen hanes y gystadleuaeth yn gronolegol ar ei hyd, neu gallwch glicio ar flwyddyn o'r rhestr isod er mwyn mynd at y cofnod unigol.
1873, 1881, 1898, 1956
Gwilym Bowen Rhys, Rachub; Zonia Bowen, Caeathro; Alun Jones Williams, Y Ffôr; Alun Price, Abererch; Staff Llyfrgell Genedlaethol Cymru, Aberystwyth; Capel Moriah, Dolwyddelan; Antur Stiniog, Blaenau Ffestiniog; Sally Clifton, Uckfield
Mae'r dudalen hon yn y broses o gael ei hadeiladu. Ymddiheurwn felly am unrhyw gofnodion anghyflawn.
Gallwch sgrolio drwy'r dudalen i ddarllen hanes y gystadleuaeth yn gronolegol ar ei hyd, neu gallwch glicio ar flwyddyn o'r rhestr isod er mwyn mynd at y cofnod unigol.
1873, 1881, 1898, 1956
|
1873
|
|
Y BARDD Ganed y Prifardd Rowland Williams (Hwfa Môn) yn Nhrefdraeth ym Môn ym 1823. Bu'n brentis saer coed cyn astudio yng Ngholeg Diwinyddol y Bala a derbyn galwad i weinidogaethu. Yn ystod ei oes bu'n weinidog ledled Gogledd Cymru yn ogystal â chyfnod hir yn Llundain. Bu farw yn y Rhyl ym 1905. Enillodd Gadair yr Eisteddfod Genedlaethol deirgwaith [1862, 1873, 1878] a'i choron unwaith [1867]. Roedd yn feirniad cyson yn yr Eisteddfod Genedlaethol ond mae'n bosib mai am ei wasanaeth fel Archdderwydd rhwng 1895 a 1905 y'i cofir ef yn bennaf. Gallwch ddarllen cofnod Hwfa Môn yn y Bywgraffiadur Cymreig yma |
Hwfa Môn (Casgliad John Davies 1838-1905)
|
|
1881
|
|
1884
|
|
1887
|
Dyma'r testun ar y plac ar gefn y gadair:
" the royal jubilee chair "
AWARDED, TOGETHER WITH A PRIZE OF £40 AND A GOLD MEDAL TO THE REV. R. A. WILLIAMS, (BERW) AT THE NATIONAL EISTEDDFOD OF WALES, HELD IN THE ALBERT HALL, LONDON, 1887, FOR THE BEST ODE ON "QUEEN VICTORIA"; AND OCCUPIED BY H.R.H. THE PRINCE OF WALES, AS PRESIDENT OF THE EISTEDDFOD.
Rhyfedd iawn yw ystyried testun yr awdl a enillodd y gadair hon yng ngolau eisteddfodau heddiw. Roedd gan yr eisteddfod yn y cyfnod Fictorianaidd wedd Brydeinig a brenhinol iawn iddi, ond rhag inni feddwl fod pawb yn cytuno â hynny, dyma ddyfynnu un a ysgrifennodd at bapur newydd Y Goleuad ym Medi 1886 o dan y ffugenw 'Cenedlgarwr', wedi rhyddhau testunau'r eisteddfod. Mae'n debyg fod yr unigolyn hwn yn aelod o Bwyllgor Cymdeithas yr Eisteddfod, a bod mwyafrif y pwyllgor hwnnw yn awyddus i ddewis 'Cenedlgarwch' fel testun i'r awdl:
Ai yr Eisteddfod Association sydd wedi ymgymeryd â gosod y testyn 'Victoria' yn hytrach na'r testyn yr ydoedd iddo nodweddion cenedlaethol? Tebyg mai ie, a byddai yn dda gwybod pwy o aelodau y Gymdeithas hon ydoedd yn bresenol, ac yn dyfod i hyn o benderfyniad. Gwyddom oddiar siarad a chyfeillion o Dde a Gogledd Cymru, ei fod yn gryn siom iddynt weled mai 'Victoria' a ddewiswyd, ac mi obeithiaf y rhydd y wlad ar ddeall trwy y wasg mai goreu pa gyntaf y newidir ef am y testyn "Cenedlgarwch."
Gwaseiddiwch, a rhywbeth yn ychwaneg na hyny, ydyw myned i drethu yr Eisteddfod Genedlaethol i wneyd ymddangosiad o 'loyalty' cenedl y Cymru. Yr ydys wedi cynffona llawer gormod i Dywysog Cymru mewn cysylltiad â'r Eisteddfod yn y gorphenol, nes yr ydym wedi myned yn destyn chwerthiniad pobl, ac y mae yn fwy na phryd ymatal gwneyd dim cyffelyb yn ychwaneg. Y mae y Cymry yn genedl, a'r adeg bresenol ar ei hanes yn gyfryw nas gellir goddef i'r Eisteddfod Association yn nwylaw aelodau cymdeithas - "Can di benill mwyn i'th nain," &c., hyny yw, "Cymdeithas y Cymmrodorion," i ddirmygu ei hysbryd cenedlaethol.
Rhyfedd iawn yw ystyried testun yr awdl a enillodd y gadair hon yng ngolau eisteddfodau heddiw. Roedd gan yr eisteddfod yn y cyfnod Fictorianaidd wedd Brydeinig a brenhinol iawn iddi, ond rhag inni feddwl fod pawb yn cytuno â hynny, dyma ddyfynnu un a ysgrifennodd at bapur newydd Y Goleuad ym Medi 1886 o dan y ffugenw 'Cenedlgarwr', wedi rhyddhau testunau'r eisteddfod. Mae'n debyg fod yr unigolyn hwn yn aelod o Bwyllgor Cymdeithas yr Eisteddfod, a bod mwyafrif y pwyllgor hwnnw yn awyddus i ddewis 'Cenedlgarwch' fel testun i'r awdl:
Ai yr Eisteddfod Association sydd wedi ymgymeryd â gosod y testyn 'Victoria' yn hytrach na'r testyn yr ydoedd iddo nodweddion cenedlaethol? Tebyg mai ie, a byddai yn dda gwybod pwy o aelodau y Gymdeithas hon ydoedd yn bresenol, ac yn dyfod i hyn o benderfyniad. Gwyddom oddiar siarad a chyfeillion o Dde a Gogledd Cymru, ei fod yn gryn siom iddynt weled mai 'Victoria' a ddewiswyd, ac mi obeithiaf y rhydd y wlad ar ddeall trwy y wasg mai goreu pa gyntaf y newidir ef am y testyn "Cenedlgarwch."
Gwaseiddiwch, a rhywbeth yn ychwaneg na hyny, ydyw myned i drethu yr Eisteddfod Genedlaethol i wneyd ymddangosiad o 'loyalty' cenedl y Cymru. Yr ydys wedi cynffona llawer gormod i Dywysog Cymru mewn cysylltiad â'r Eisteddfod yn y gorphenol, nes yr ydym wedi myned yn destyn chwerthiniad pobl, ac y mae yn fwy na phryd ymatal gwneyd dim cyffelyb yn ychwaneg. Y mae y Cymry yn genedl, a'r adeg bresenol ar ei hanes yn gyfryw nas gellir goddef i'r Eisteddfod Association yn nwylaw aelodau cymdeithas - "Can di benill mwyn i'th nain," &c., hyny yw, "Cymdeithas y Cymmrodorion," i ddirmygu ei hysbryd cenedlaethol.
Y SEREMONI
Yn awr daeth beirniadaeth testyn y gadair, gwobr 40p a chadair dderw a thlws aur. Yma galwyd ar y beirdd a'r llenorion yn nghyd, y rhai a ymgasglasant ar yr esgynlawr. Wedi ymgasglu o honynt ar yr esgynlawr, galwyd allan, gan yr Archdderwydd, enwau y beirdd a'r llenorion a fuont feirw er yr Eistoddfed [sic] Genedlaethol ddiweddaf, wedi hyny canwyd yr hen benill 'Bydd Myrdd o Ryfeddodau' gan y cor a'r gynulleidfa, a phawb ar eu traed ar y pryd.
Daeth y beirniaid Elis Wyn o Wyrfai a Dyfed yn mlaen i ddarllen beirniadaeth awdl y gadair. Dywedent fod pymtheg o awdlau wedi eu derbyn, y rhai a ddosbarthwyd yn dri dosbarth, ond y goreu oedd eiddo Ap Tudur, yr hwn a drodd allan i fod y Parch R. A. Williams, Berw Uchaf, Abergynolwyn, swydd Meirionydd. Yna cadeiriwyd ef yn ol defod Beirdd Ynys Prydain, a dibynwyd y cadeirio gan luaws o englynion i'r achlysur.
(Tarian y Gweithiwr, 18 Awst 1887)
Y BARDD
Ganed y Prifardd Robert Arthur Williams ym 1854, ac fe'i magwyd gan ei fodryb ym Mhentre Berw, Môn. Roedd yn offeiriad ac yn fardd. Mae'n bosib mai fel beirniad y gwnaeth ei gyfraniad llenyddol mwyaf sylweddol, gan iddo feirniadu awdlau'r gadair droeon ochr yn ochr â John Morris-Jones ac eraill. Bu farw ym 1926.
Cofnod Berw yn y Bywgraffiadur Cymreig:
http://yba.llgc.org.uk/cy/c-WILL-ART-1854.html
Yn awr daeth beirniadaeth testyn y gadair, gwobr 40p a chadair dderw a thlws aur. Yma galwyd ar y beirdd a'r llenorion yn nghyd, y rhai a ymgasglasant ar yr esgynlawr. Wedi ymgasglu o honynt ar yr esgynlawr, galwyd allan, gan yr Archdderwydd, enwau y beirdd a'r llenorion a fuont feirw er yr Eistoddfed [sic] Genedlaethol ddiweddaf, wedi hyny canwyd yr hen benill 'Bydd Myrdd o Ryfeddodau' gan y cor a'r gynulleidfa, a phawb ar eu traed ar y pryd.
Daeth y beirniaid Elis Wyn o Wyrfai a Dyfed yn mlaen i ddarllen beirniadaeth awdl y gadair. Dywedent fod pymtheg o awdlau wedi eu derbyn, y rhai a ddosbarthwyd yn dri dosbarth, ond y goreu oedd eiddo Ap Tudur, yr hwn a drodd allan i fod y Parch R. A. Williams, Berw Uchaf, Abergynolwyn, swydd Meirionydd. Yna cadeiriwyd ef yn ol defod Beirdd Ynys Prydain, a dibynwyd y cadeirio gan luaws o englynion i'r achlysur.
(Tarian y Gweithiwr, 18 Awst 1887)
Y BARDD
Ganed y Prifardd Robert Arthur Williams ym 1854, ac fe'i magwyd gan ei fodryb ym Mhentre Berw, Môn. Roedd yn offeiriad ac yn fardd. Mae'n bosib mai fel beirniad y gwnaeth ei gyfraniad llenyddol mwyaf sylweddol, gan iddo feirniadu awdlau'r gadair droeon ochr yn ochr â John Morris-Jones ac eraill. Bu farw ym 1926.
Cofnod Berw yn y Bywgraffiadur Cymreig:
http://yba.llgc.org.uk/cy/c-WILL-ART-1854.html
|
1890
|
|
Y BARDD Ganed y Prifardd Thomas Jones (Tudno) yn Llandudno yn 1844. Roedd yn fardd, yn offeiriad ac yn newyddiadurwr. Bu'n gweithio fel golygydd y Llandudno Directory, ac am gyfnod i'r Caernarvon and Denbigh Herald. Enillodd Gadair yr Eisteddfod Genedlaethol bedair gwaith, record y mae'n ei rhannu â Dewi Emrys a Dyfed. Bu farw ym 1895, yn 51 oed. Cyhoeddwyd cyfrol o'i farddoniaeth dan olygyddiaeth David Rowlands (Dewi Môn) wedi ei farwolaeth - Telyn Tudno (1897). Cofnod Tudno yn y Bywgraffiadur Cymreig: http://yba.llgc.org.uk/cy/c3-JONE-TUD-1844.html |
Tudno (o'r gyfrol 'Telyn Tudno', 1897)
|
|
1896
|
Prif hynodrwydd Cadair Eisteddfod Genedlaethol Llandudno 1896 yw mai dyma'r unig gadair erioed yn hanes yr Eisteddfod Genedlaethol i gael ei hennill am gerdd ddi-gynghanedd. Mewn arbrawf anarferol, agorwyd drysau'r gystadleuaeth led y pen, gan groesawu'r awdlau a'r pryddestau at ei gilydd i un gorlan. Am na chawsai'r arbrawf ei hailadrodd, rhaid yw barnu iddi gael ei hystyried yn fethiant.
|
1898
|
Ar ôl dod yn ail am gadair Eisteddfod Genedlaethol Casnewydd y flwyddyn flaenorol, daeth tro Elfyn i eistedd yn hedd y Brifwyl yn ei fro ei hun ym 1898.
ERAILL YN Y GYSTADLEUAETH TAFOLOG [2]
ERAILL YN Y GYSTADLEUAETH TAFOLOG [2]
Y SEREMONI
Bu bron i Elfyn fethu ei gadeirio ei hun. Yn ôl gohebydd Y Genedl Gymreig ar 26 Gorffennaf 1898, symol ei iechyd oedd Elfyn a dyna'r rheswm dros iddo fethu ag ymbresennoli yn y pafiliwn. Disgrifiodd yr hyn a ddigwyddodd wedyn fel a ganlyn:
Digwyddodd anffawd ynglyn a’r Cadeirfardd …Rywsut yr oedd si wedi mynd allan mai Elfyn gawsai y gadair, ac yn ei dŷ, yn wael ei iechyd yr oedd y bardd. Gyrwyd pellebyr [telegram] i geisio ganddo ddod i’r Eisteddfod, eithr ni fedrai. Yna gyrwyd cerbyd i’w gyrchu, ac felly y cafwyd ef mewn pryd i’r babell.
Fodd bynnag, mae eraill yn adrodd stori wahanol. Mewn erthygl yn Steddfota (Cyf. 1, Rhif 2, Gŵyl Dewi 1983), mae O. Trevor Roberts (Llanowain), yn dweud fel hyn:
Gofynnwyd i Bryfdir, a oedd yn Ysgrifennydd y Pwyllgor, logi 'trap a merlyn' i fynd i gartref y bardd yn Llan Ffestiniog i geisio dyfod o hyd iddo. Fe'i darganfuwyd yn y man yn Llyfrgell y pentre. Wedi twtio dipyn arno, aed ag ef i mewn i'r babell pan oedd Dyfed a Berw ar fin traddodi'r feirniadaeth. Cyhoeddwyd mai Einion Urdd ... oedd y gorau o'r deuddeg ymgeisydd, a chadeiriwyd y bardd o'r Llan mewn pryd.
Llyfrgellydd oedd Elfyn wrth ei waith bryd hynny. Fodd bynnag, o ddarllen rhwng y llinellau, mae'n bosib hefyd mai am ei fod ychydig yn or-hoff o'i beint yr oedd y bardd yn hwyr i'w gadeirio. Yn ei erthygl ddifyr, mae Llanowain yn tynnu sylw'r darllenydd at un o'r englynion cyntaf a luniodd y bardd erioed, pan oedd oddeutu pymtheg oed - englyn i'r 'Meddwyn':
Heb beidio ar bob adeg, - yn llyncu
Y mae'r llencyn hirgeg,
Rhag llymeitian ychwaneg
Beth a gawn i bwytho'i geg?
'Trist yw gorfod nodi', medd Llanowain, 'y gallesid bod wedi cymhwyso'r ddwy linell olaf yna i Elfyn ei hun yn y man.'
Bu bron i Elfyn fethu ei gadeirio ei hun. Yn ôl gohebydd Y Genedl Gymreig ar 26 Gorffennaf 1898, symol ei iechyd oedd Elfyn a dyna'r rheswm dros iddo fethu ag ymbresennoli yn y pafiliwn. Disgrifiodd yr hyn a ddigwyddodd wedyn fel a ganlyn:
Digwyddodd anffawd ynglyn a’r Cadeirfardd …Rywsut yr oedd si wedi mynd allan mai Elfyn gawsai y gadair, ac yn ei dŷ, yn wael ei iechyd yr oedd y bardd. Gyrwyd pellebyr [telegram] i geisio ganddo ddod i’r Eisteddfod, eithr ni fedrai. Yna gyrwyd cerbyd i’w gyrchu, ac felly y cafwyd ef mewn pryd i’r babell.
Fodd bynnag, mae eraill yn adrodd stori wahanol. Mewn erthygl yn Steddfota (Cyf. 1, Rhif 2, Gŵyl Dewi 1983), mae O. Trevor Roberts (Llanowain), yn dweud fel hyn:
Gofynnwyd i Bryfdir, a oedd yn Ysgrifennydd y Pwyllgor, logi 'trap a merlyn' i fynd i gartref y bardd yn Llan Ffestiniog i geisio dyfod o hyd iddo. Fe'i darganfuwyd yn y man yn Llyfrgell y pentre. Wedi twtio dipyn arno, aed ag ef i mewn i'r babell pan oedd Dyfed a Berw ar fin traddodi'r feirniadaeth. Cyhoeddwyd mai Einion Urdd ... oedd y gorau o'r deuddeg ymgeisydd, a chadeiriwyd y bardd o'r Llan mewn pryd.
Llyfrgellydd oedd Elfyn wrth ei waith bryd hynny. Fodd bynnag, o ddarllen rhwng y llinellau, mae'n bosib hefyd mai am ei fod ychydig yn or-hoff o'i beint yr oedd y bardd yn hwyr i'w gadeirio. Yn ei erthygl ddifyr, mae Llanowain yn tynnu sylw'r darllenydd at un o'r englynion cyntaf a luniodd y bardd erioed, pan oedd oddeutu pymtheg oed - englyn i'r 'Meddwyn':
Heb beidio ar bob adeg, - yn llyncu
Y mae'r llencyn hirgeg,
Rhag llymeitian ychwaneg
Beth a gawn i bwytho'i geg?
'Trist yw gorfod nodi', medd Llanowain, 'y gallesid bod wedi cymhwyso'r ddwy linell olaf yna i Elfyn ei hun yn y man.'
Elfyn yn ei Gadair Genedlaethol gyda dwy gadair eisteddfodol arall. Llun: Anhysbys
|
Y GADAIR William Williams o Gyttir, Penrhoslligwy, ym Môn, oedd saer y gadair – ac mae ei enw wedi ei fewnosod dan wydr ar ei chefn (gw. llun ar y dde). Ceir ei enw wedi'i gerfio mewn llythrennau breision o dan sedd y gadair, hefyd. Byddai’n arfer yn y dyddiau hynny i osod y gwaith o saernio cadair yr eisteddfod fel cystadleuaeth y flwyddyn flaenorol. Mae’n ddigon posib mai dyma’r achos, a cheir cofnod fod yr un William Williams wedi ennill cystadleuaeth debyg yn Eisteddfod Gadeiriol Penbedw yn ystod yr un flwyddyn. Cadair arall nodweddiadol o'i hoes yw hon - ei cherfwaith yn gywrain a manwl, a phlu Tywysog Cymru a'r Ddraig Goch yn fotiffau amlwg. Ceir dau afr yng ngherfwaith cefn y gadair, yn ogystal â rhai o'r sloganau arferol: 'Y Ddraig Coch a ddyru Cychwyn' [sic] a 'Gwell Dysg na Golud'. |
|
|
1910
|
Y SEREMONI
Yr oedd cadair derw hardd a £21 yn cael eu cynyg am yr awdl oreu ar "Yr Haf." Yn fuan gwelwyd yr Archdderwydd, wedi ei wisgo yng ngwisgoedd y swydd, yn ysgwyd y deyrnwialen a roddwyd yn anrheg dydd Mawrth, ac mewn atebiad i'w wahoddiad daeth yr Ofyddion, Beirdd a'r Derwyddon yn mlaen mewn gwisgoedd gwyrdd, glas a gwyn, gan ffurfio haner cylch ar yr esgynlawr, a'r gadair dderw yn wag yn y canol. Ar yr achlysur hwn yr oedd wedi dyfod i ran Dyfed i weithredu fel Archdderwydd a Beirniad, ac efe fu yn cyhoeddi y feirniadaeth. Seiniwyd yr udgorn deirgwaith ac yn y dystawrwydd a ganlynodd gallesig clywed llais yr Archdderwydd yn mhob congl o'r babell. Yna dywedodd fod y pedair-awdl-ar-ddeg a ddanfonwyd i fewn yn amrywio yn fawr mewn teilyngdod, a bod y pellder rhwng y goreu a'r gwaethaf yn anfesuradwy. Deliodd Dyfed yn llym iawn a un o'r cystadleuwyr, yr hwn, meddai ef, oedd wedi gweithredu fel lleidr penffordd trwy ddanfon awdl i fewn oedd yn ei chrynswth yn gynwysiedig o ddyfyniadau oddiwrth ysgrifau beirdd eraill. Yr oedd yr awdl oreu wedi ei harwyddo yn "Llion." Yr oedd ei dull yn ardderchog, ac yn hyfryd yn ei gweithiad. Yr oedd y bardd wedi ymgadw rhag canmol yr haf, ond yr oedd wedi gosod yr haf allan mor dda fel ag i adael yr haf i ganmol ei hun. Yr oedd yr awdwr hefyd yn gwneyd defnydd helaeth o ffurfiau hen a phur geiriau Cymraeg. Yr oedd, yn ddiamheu, yn feistr ar yr iaith, ac yn gyfarwydd o hen ysgrifau. Yn ol beirniadaeth unfrydol y beirniaid yr oedd "Llion" yn deilwng o eistedd yn nghadair Eisteddfod Genedlaethol 1910.
Mewn atebiad i alwad yr archdderwydd ar "Llion" i ddatguddio ei hun, cododd dyn ieuanc ym mhen pellaf yr adeilad, yn nghanol bonllefau y dyrfa, a'r seindorf yn chwareu "See, the conquering hero comes." Cyrchwyd ef i'r esgynlawr gan Alafon a Crwys Williams, yn mha le, yn fuan, y cyhoeddwyd mai Mr Robert Williams Parry, B.A., o Dalsarn, yn agos i Gaernarfon, ydoedd arwr y dydd. Mewn ymddangosiad gellid meddwl mai Mr Parry ydoedd y bardd ieuengaf a gadeiriwyd erioed yn yr Eisteddfod Genedlaethol, a dywedodd yr Archdderwydd mai Mr Parry ydoedd awdwr y bryddest a gyhoeddwyd y flwyddyn ddiweddaf yn ail oreu am y gadair yn Eisteddfod Genedlaethol Llundain. Cyn fod y bardd ieuanc yn cael ei osod i eistedd yn y gadair codwyd cleddyf yr Orsedd i fyny gan y beirdd cynulledig, ac eglurodd yr Archdderwydd y buasai y cledd yn cael ei ddadweinio, a'i osod rhwng y bardd a'r gadair os tybid fod rhyw anchwareuteg yn bod o du y cystadleuwr neu'r beirniaid, ac am hyny, mewn llef uchel ac eglur, gofynwyd "A oes Heddwch." Gofynwyd yr un gofyniad deirgwaith, a theirgwaith fel taran yr atebwyd "Heddwch" gan y miloedd oeddynt yn bresenol. Ar hyny tynwyd y cledd i lawr a gosodwyd y bardd i eistedd yn y gadair gan Countess Dundonald.
(Tarian y Gweithiwr, 22.09.1910)
Yr oedd cadair derw hardd a £21 yn cael eu cynyg am yr awdl oreu ar "Yr Haf." Yn fuan gwelwyd yr Archdderwydd, wedi ei wisgo yng ngwisgoedd y swydd, yn ysgwyd y deyrnwialen a roddwyd yn anrheg dydd Mawrth, ac mewn atebiad i'w wahoddiad daeth yr Ofyddion, Beirdd a'r Derwyddon yn mlaen mewn gwisgoedd gwyrdd, glas a gwyn, gan ffurfio haner cylch ar yr esgynlawr, a'r gadair dderw yn wag yn y canol. Ar yr achlysur hwn yr oedd wedi dyfod i ran Dyfed i weithredu fel Archdderwydd a Beirniad, ac efe fu yn cyhoeddi y feirniadaeth. Seiniwyd yr udgorn deirgwaith ac yn y dystawrwydd a ganlynodd gallesig clywed llais yr Archdderwydd yn mhob congl o'r babell. Yna dywedodd fod y pedair-awdl-ar-ddeg a ddanfonwyd i fewn yn amrywio yn fawr mewn teilyngdod, a bod y pellder rhwng y goreu a'r gwaethaf yn anfesuradwy. Deliodd Dyfed yn llym iawn a un o'r cystadleuwyr, yr hwn, meddai ef, oedd wedi gweithredu fel lleidr penffordd trwy ddanfon awdl i fewn oedd yn ei chrynswth yn gynwysiedig o ddyfyniadau oddiwrth ysgrifau beirdd eraill. Yr oedd yr awdl oreu wedi ei harwyddo yn "Llion." Yr oedd ei dull yn ardderchog, ac yn hyfryd yn ei gweithiad. Yr oedd y bardd wedi ymgadw rhag canmol yr haf, ond yr oedd wedi gosod yr haf allan mor dda fel ag i adael yr haf i ganmol ei hun. Yr oedd yr awdwr hefyd yn gwneyd defnydd helaeth o ffurfiau hen a phur geiriau Cymraeg. Yr oedd, yn ddiamheu, yn feistr ar yr iaith, ac yn gyfarwydd o hen ysgrifau. Yn ol beirniadaeth unfrydol y beirniaid yr oedd "Llion" yn deilwng o eistedd yn nghadair Eisteddfod Genedlaethol 1910.
Mewn atebiad i alwad yr archdderwydd ar "Llion" i ddatguddio ei hun, cododd dyn ieuanc ym mhen pellaf yr adeilad, yn nghanol bonllefau y dyrfa, a'r seindorf yn chwareu "See, the conquering hero comes." Cyrchwyd ef i'r esgynlawr gan Alafon a Crwys Williams, yn mha le, yn fuan, y cyhoeddwyd mai Mr Robert Williams Parry, B.A., o Dalsarn, yn agos i Gaernarfon, ydoedd arwr y dydd. Mewn ymddangosiad gellid meddwl mai Mr Parry ydoedd y bardd ieuengaf a gadeiriwyd erioed yn yr Eisteddfod Genedlaethol, a dywedodd yr Archdderwydd mai Mr Parry ydoedd awdwr y bryddest a gyhoeddwyd y flwyddyn ddiweddaf yn ail oreu am y gadair yn Eisteddfod Genedlaethol Llundain. Cyn fod y bardd ieuanc yn cael ei osod i eistedd yn y gadair codwyd cleddyf yr Orsedd i fyny gan y beirdd cynulledig, ac eglurodd yr Archdderwydd y buasai y cledd yn cael ei ddadweinio, a'i osod rhwng y bardd a'r gadair os tybid fod rhyw anchwareuteg yn bod o du y cystadleuwr neu'r beirniaid, ac am hyny, mewn llef uchel ac eglur, gofynwyd "A oes Heddwch." Gofynwyd yr un gofyniad deirgwaith, a theirgwaith fel taran yr atebwyd "Heddwch" gan y miloedd oeddynt yn bresenol. Ar hyny tynwyd y cledd i lawr a gosodwyd y bardd i eistedd yn y gadair gan Countess Dundonald.
(Tarian y Gweithiwr, 22.09.1910)
|
Y BARDD
Ganed y Prifardd R. Williams Parry ym 1884 yn Nhalysarn, Sir Gaernarfon. Roedd ei dad yn hanner brawd i Henry Parry-Williams, sef tad T. H. Parry Williams. Wedi treulio cyfnod fel athro yn ei ddauddegau cynnar, cwblhaodd ei radd ym Mangor yn 1907, ac MA yn yr un brifysgol ym 1912. Bu'n rhan o'r fyddin yn y Rhyfel Byd 1af rhwng 1916 a 1918. Ym 1922, daeth yn ddarlithydd yn Adran y Gymraeg ym Mangor lle y bu hyd nes iddo ymddeol ym 1944. Cyhoeddwyd dwy gyfrol o'i gerddi, Yr Haf a cherddi eraill (1924) a Cerddi'r Gaeaf (1952). Bu farw ym 1956. Cofnod R. Williams Parry yn y Bywgraffiadur Cymreig: http://yba.llgc.org.uk/cy/c4-PARR-WIL-1884.html |
R. Williams Parry tua adeg y cadeirio
(Papur Pawb, 01.10.1910)
|
|
1914-15
|
O graffu ar flaen Cadair Eisteddfod Genedlaethol Bangor 1915, fe welir mai 1914 yw'r flwyddyn arni. Cafodd Eisteddfod Bangor 1914 ei gohirio oherwydd y Rhyfel Byd Cyntaf. Cytunodd trefnwyr Eisteddfod Genedlaethol Aberystwyth 1915 ohirio eu heisteddfod hwythau o flwyddyn er mwyn gallu cynnal Eisteddfod Bangor. Roedd yn rhaid i'r cystadleuwyr llenyddol aros flwyddyn gyfan yn ychwanegol i dderbyn beirniadaeth, felly!
ERAILL YN Y GYSTADLEUAETH ELLIS HUMPHREY EVANS (HEDD WYN)
Y SEREMONI
John Morris Jones, T. Gwynn Jones, a J. J. Williams oedd beirniaid y gadair. Ychydig o waith gawsant; pedwar oedd wedi canu i "Eryri." Y blaenaf oedd yn siarad drostynt, ac nid oedd yn canmol hyd yn oed y gore - "Rhuddwyn Llwyd" [...] Caed mai Dr. T. H. Parry-Williams, sef enillydd y goron y dydd blaenorol oedd yr awdur, ac arweiniwyd ef i'r llwyfan gan Pedrog a Chrwys (bardd coronog Eisteddfod Ffair y Byd). Cadeiriwyd ef yn y dull arferol, ond fod y cledd o'r golwg. Enillodd y bardd dysgedig hwn y gadair a'r goron yng Ngwrecsam yn 1912.
(Y Clorianydd, 11.08.1915)
O'R BEIRNIADAETHAU
Ni welaf fi fod i'r awdl hon wir unoliaeth, namyn unoliaeth ffurfiol (bron na ddywedwn ffugiol) cynllun y tri lliw; ac nid yw mor deg ar y testyn ag y dymunwn i iddi fod. Ond y mae'r awdur yn feistr ar yr iaith Gymraeg, ac yn gynganeddwr medrus heb orlliw henaint ar ei linellau. Y mae ei awdl yn tra rhagori ar yr un o'r tair erill yn y gystadleuaeth hon, ac, o ran medr llenyddol beth bynnag, ar ddegau a gadeiriwyd. Gan hynny, cytunaf â'm cyd-feirniaid mai'r unig beth a allwn ei wneuthur ydyw dyfarnu'r gadair a'r wobr i Ruddwyn Llwyd.
(John Morris Jones)
RHAI ENILLWYR LLENYDDOL ERAILL
CYSTADLEUAETH Y GORON ('Y DDINAS') THOMAS HERBERT PARRY-WILLIAMS
Yr oedd naw ar hugain wedi cynnyg am y goron, sef pryddest heb fod dros 800 o linellau ar unrhyw destun, am y wobr o £20 a Choron Arian hardd. Y beirniaid oedd Alafon, Eifion Wyn a Gwili. Alafon yn unig oedd yn bresennol o'r tri beirniad, ond oherwydd gwendid bu raid i Pedrog ddarllen y feirniadaeth. Yn ôl Gwili lled siomedig oedd y gystadleuaeth ond y goreu o honynt yn ei dyb ef oedd eiddo "Alwyn Arab." Ar y llaw arall yr oedd Eifion Wyn yn annog atal y wobr ... Ymddengys nad oedd y bardd buddugol yn bresennol, a bu raid i Cadfan alw arno dair gwaith cyn i Mr. Parry Williams, ysgolfeistr Rhyd-ddu, sef tad y bardd buddugol, godi i fyny. Canwyd cân y coroni gan Miss Dilys Jones. Cyhoeddwyd Dr. T. H. Parry Williams, Rhyd-ddu, yn fardd coronog Eisteddfod Bangor, 1915.
(Y Cymro, 11.08.1915)
HIR A THODDAID ('PENCERDD GWALIA') EDGAR THOMAS, PONTARDULAIS
CHWECH O DELYNEGION MISS L. M. PRICE, RHUTHUN / PARCH. CRWYS WILLIAMS, BRYNMAWR
ENGLYN ('Y GRAGEN') DEWI MORGAN, PENYGARN
ERAILL YN Y GYSTADLEUAETH ELLIS HUMPHREY EVANS (HEDD WYN)
Y SEREMONI
John Morris Jones, T. Gwynn Jones, a J. J. Williams oedd beirniaid y gadair. Ychydig o waith gawsant; pedwar oedd wedi canu i "Eryri." Y blaenaf oedd yn siarad drostynt, ac nid oedd yn canmol hyd yn oed y gore - "Rhuddwyn Llwyd" [...] Caed mai Dr. T. H. Parry-Williams, sef enillydd y goron y dydd blaenorol oedd yr awdur, ac arweiniwyd ef i'r llwyfan gan Pedrog a Chrwys (bardd coronog Eisteddfod Ffair y Byd). Cadeiriwyd ef yn y dull arferol, ond fod y cledd o'r golwg. Enillodd y bardd dysgedig hwn y gadair a'r goron yng Ngwrecsam yn 1912.
(Y Clorianydd, 11.08.1915)
O'R BEIRNIADAETHAU
Ni welaf fi fod i'r awdl hon wir unoliaeth, namyn unoliaeth ffurfiol (bron na ddywedwn ffugiol) cynllun y tri lliw; ac nid yw mor deg ar y testyn ag y dymunwn i iddi fod. Ond y mae'r awdur yn feistr ar yr iaith Gymraeg, ac yn gynganeddwr medrus heb orlliw henaint ar ei linellau. Y mae ei awdl yn tra rhagori ar yr un o'r tair erill yn y gystadleuaeth hon, ac, o ran medr llenyddol beth bynnag, ar ddegau a gadeiriwyd. Gan hynny, cytunaf â'm cyd-feirniaid mai'r unig beth a allwn ei wneuthur ydyw dyfarnu'r gadair a'r wobr i Ruddwyn Llwyd.
(John Morris Jones)
RHAI ENILLWYR LLENYDDOL ERAILL
CYSTADLEUAETH Y GORON ('Y DDINAS') THOMAS HERBERT PARRY-WILLIAMS
Yr oedd naw ar hugain wedi cynnyg am y goron, sef pryddest heb fod dros 800 o linellau ar unrhyw destun, am y wobr o £20 a Choron Arian hardd. Y beirniaid oedd Alafon, Eifion Wyn a Gwili. Alafon yn unig oedd yn bresennol o'r tri beirniad, ond oherwydd gwendid bu raid i Pedrog ddarllen y feirniadaeth. Yn ôl Gwili lled siomedig oedd y gystadleuaeth ond y goreu o honynt yn ei dyb ef oedd eiddo "Alwyn Arab." Ar y llaw arall yr oedd Eifion Wyn yn annog atal y wobr ... Ymddengys nad oedd y bardd buddugol yn bresennol, a bu raid i Cadfan alw arno dair gwaith cyn i Mr. Parry Williams, ysgolfeistr Rhyd-ddu, sef tad y bardd buddugol, godi i fyny. Canwyd cân y coroni gan Miss Dilys Jones. Cyhoeddwyd Dr. T. H. Parry Williams, Rhyd-ddu, yn fardd coronog Eisteddfod Bangor, 1915.
(Y Cymro, 11.08.1915)
HIR A THODDAID ('PENCERDD GWALIA') EDGAR THOMAS, PONTARDULAIS
CHWECH O DELYNEGION MISS L. M. PRICE, RHUTHUN / PARCH. CRWYS WILLIAMS, BRYNMAWR
ENGLYN ('Y GRAGEN') DEWI MORGAN, PENYGARN
|
1922
|
Yn sefyll yn festri Eglwys Moriah, Dolwyddelan erbyn heddiw mae dwy gadair yn gwmni i’w gilydd. Bu un cadair yn unig tan yn ddiweddar, a chadair Eisteddfod Genedlaethol Rhydaman 1922 oedd honno.
|
Y BARDD
Yr enillydd oedd Dr. John Lloyd Jones. Fe anwyd yr Athro yng Nghartrefle, Dolwyddelan ym Mis Hydref 1885, yn fab i John a Dorothy Lloyd Jones. Cafodd ei addysg yn Ysgol Dolwyddelan ac yn yr Ysgol Sir yn Llanrwst. Derbyniodd ysgoloriaeth gan Goleg y Brifysgol Bangor ac yn 1902 dechreuodd ar ei daith fel myfyriwr. Astudiodd o dan arweinyddiaeth Syr John Morris Jones ym Mangor, gan raddio gydag anrhydedd ym 1906 , ac M.A ym 1909. Ym 1907 ymaelododd John Lloyd Jones fel myfyriwr ymchwil yng Ngholeg yr Iesu, Rhydychen, gan ennill gradd B.Litt yno ym 1908. Gadawodd Brydain am Fosiburg, Yr Almaen i astudio Gwyddeleg a Chelteg o dan Rudolf Thurneysen. Derbyniodd yr athro swydd fel darlithydd mewn Cymraeg a Chelteg yn Nulyn, a threuliodd dros 40 mlynedd yno. Yno enillodd barch cyffredinol, a chawsai ei adnabod fel llysgennad answyddogol oedd yn arwain Cymry enwog i ymweld ag Arlywydd Iwerddon. Roedd yr athro yn flaenor yng Nghapel Cymraeg Methodistaidd Dulyn ac roedd ef a’i wraig Freda yn gwneud llawer yn y capel. Merch o Fangor oedd Freda a bu i’r ddau briodi ym 1922. Derbyniodd ym 1948 radd ‘Doethor mewn Llenyddiaeth’ gan Brifysgol Cymru i ddangos eu gwerthfawrogiad o’i waith iddynt fel arholwr allanol am bron i 40 mlynedd. Ymddeolodd o’i swydd ym 1955, a symud yn ôl i’w fro enedigol, Dolwyddelan. Ni fu iechyd yn hael wrtho, a bu farw ym mis Chwefror 1956. Cafodd ei gladdu yn ôl ei ddymuniad ym mynwent Bryn-y-Bedd. Dyma’r englyn clo yn ei englynion i Fryn-y-Bedd. Ac yno yn randir Gwynedd- ar dro byr Daw’r bore i’m orwedd A daw im yn y diwedd Raean bwll ym Mryn-y-Bedd. |
John Lloyd Jones yng nghadair Rhydaman
ei 'raean bwll ym Mryn-y-Bedd'
|
YR AWDL
‘Y Gaeaf’ oedd testun y gadair yn Eisteddfod Genedlaethol Rhydaman 1922. Tri John oedd yn beirniadu, sef John Morris-Jones, John. T. Job a John J. Williams. John daeth i’r brig yn y gystadleuaeth hefyd, sef John Lloyd Jones. Awdl sy’n sôn am y gaeafddyddiau o golli ei gariad yw hon, ac roedd yn eithaf hen ffasiwn ei naws yn y cyfnod; yn y dull rhamantaidd oedd yn prysur golli tir i ddyfodiad moderniaeth y beirdd newydd. Yn ôl Alan Llwyd mae hon yn ‘awdl grefftus iawn... ond rhamantus yw’r cywair’.
Fe welwn y grefft yn nechrau’r gerdd wrth i’r bardd agor â chyfres o englynion sydd wedi eu clymu yn gadwyn o un i’r llall. Mae cysylltiadau cofiadwy rhwng yr geiriau olaf un englyn, a geiriau cyntaf y nesaf, er enghraifft
‘A lle’r llu fydd llawr y llan’ a ‘Llawr y llan fydd lle’r llonnaf’
neu ‘A gwenau boreau braf’ a ‘Boreau braf yr haf a’u rhin’.
Mae’r awdl wedi ei rhannu yn dair rhan, sef I- Gaeaf yr oed, II- Gaeaf yr od a III- Gaeaf yr oes. Mae’r rhan gyntaf yn trafod perthynas y bardd â merch o’r enw Enid. Caiff yr amseroedd braf o garu, ble’r oedd Enid yn holliach eu cymharu i’r haf, ond wrth i iechyd Enid ddirywio mae’r haf yn troi’n aeaf ac fe gawn ddarlun diflas a gaeafol o gariad y ddau. Yn yr ail ran cawn awgrym mai’r gaeaf sydd yn gyfrifol am salwch Enid, ac felly’n gyfrifol am negyddiaeth y bardd tuag at y gaeaf. Yn ogystal â hynny fe welwn obaith yn y canu yma, wrth i’r bardd sôn am fynd i’r Swistir i chwilio am iachâd i’w gariad. Y trydydd rhan yw’r tristaf o’r rhannau i gyd. Yma cawn ddarlun o siom a marwolaeth a’r syniad cyffredin o aeaf tragwyddol ar ôl colled. Mae’r awdl yn cloi gyda’r un dechneg a ddefnyddiwyd i’w hagor, sef cadwyn o englynion. Dyma awdl sy’n gampwaith o bensarniaeth, ac yn brawf fod yr athro yn feistr ar y gynghanedd ac yn fardd rhagorol.
Y GADAIR
Heddiw mae’r gadair yn hawlio’i lle yn y festri yn Nolwyddelan, ac yn cael cwmni cadair Bryfdir o Eisteddfod Cymrodyr Dolwyddelan 1923. Roedd John Lloyd Jones yn un o hoelion wyth yr eisteddfod honno, ac fe gawn fwy o hanes yr Eisteddfod yn Nolwyddelan mewn blogiau i ddod.
Mae’n werth mynd am dro i’r festri i gael golwg ar y gadair. Aeth Iestyn a minnau yno yn ddiweddar i dynnu lluniau a rhyfeddu ar ei phrydferthwch. Naws hen ffasiwn sydd iddi, gyda dylanwad yr 1890au yn dod i’r amlwg yn y cerfweithiau manwl a chywrain o eifr ar y breichau, a llewod yn codi uwchben cefn y gadair. Ar y coesau mae patrwm celtaidd, ac mae’n syndod gweld ‘Ammanford’ yn fawr arni, yn hytrach na ‘Rhydaman’.
Er mai fel llysgennad a darlithydd y cofir am John Lloyd Jones yn bennaf, rhaid peidio anghofio am yr awdl wych, a’r gadair haeddiannol sy’n atgof o’i ddawn.
(ALUN WILLIAMS)
Rhai ffynonellau fu'n ddefnyddiol wrth ymchwilio i'r hanes yma:
Canrif o Brifwyl, Alan Llwyd - http://www.bbc.co.uk/cymru/canrif/
Dringwn fel ein tadau - hanes eglwys Moriah, Dolwyddelan 1880 - 1980, O. E. Williams
Y Bywgraffiadur Cymreig
‘Y Gaeaf’ oedd testun y gadair yn Eisteddfod Genedlaethol Rhydaman 1922. Tri John oedd yn beirniadu, sef John Morris-Jones, John. T. Job a John J. Williams. John daeth i’r brig yn y gystadleuaeth hefyd, sef John Lloyd Jones. Awdl sy’n sôn am y gaeafddyddiau o golli ei gariad yw hon, ac roedd yn eithaf hen ffasiwn ei naws yn y cyfnod; yn y dull rhamantaidd oedd yn prysur golli tir i ddyfodiad moderniaeth y beirdd newydd. Yn ôl Alan Llwyd mae hon yn ‘awdl grefftus iawn... ond rhamantus yw’r cywair’.
Fe welwn y grefft yn nechrau’r gerdd wrth i’r bardd agor â chyfres o englynion sydd wedi eu clymu yn gadwyn o un i’r llall. Mae cysylltiadau cofiadwy rhwng yr geiriau olaf un englyn, a geiriau cyntaf y nesaf, er enghraifft
‘A lle’r llu fydd llawr y llan’ a ‘Llawr y llan fydd lle’r llonnaf’
neu ‘A gwenau boreau braf’ a ‘Boreau braf yr haf a’u rhin’.
Mae’r awdl wedi ei rhannu yn dair rhan, sef I- Gaeaf yr oed, II- Gaeaf yr od a III- Gaeaf yr oes. Mae’r rhan gyntaf yn trafod perthynas y bardd â merch o’r enw Enid. Caiff yr amseroedd braf o garu, ble’r oedd Enid yn holliach eu cymharu i’r haf, ond wrth i iechyd Enid ddirywio mae’r haf yn troi’n aeaf ac fe gawn ddarlun diflas a gaeafol o gariad y ddau. Yn yr ail ran cawn awgrym mai’r gaeaf sydd yn gyfrifol am salwch Enid, ac felly’n gyfrifol am negyddiaeth y bardd tuag at y gaeaf. Yn ogystal â hynny fe welwn obaith yn y canu yma, wrth i’r bardd sôn am fynd i’r Swistir i chwilio am iachâd i’w gariad. Y trydydd rhan yw’r tristaf o’r rhannau i gyd. Yma cawn ddarlun o siom a marwolaeth a’r syniad cyffredin o aeaf tragwyddol ar ôl colled. Mae’r awdl yn cloi gyda’r un dechneg a ddefnyddiwyd i’w hagor, sef cadwyn o englynion. Dyma awdl sy’n gampwaith o bensarniaeth, ac yn brawf fod yr athro yn feistr ar y gynghanedd ac yn fardd rhagorol.
Y GADAIR
Heddiw mae’r gadair yn hawlio’i lle yn y festri yn Nolwyddelan, ac yn cael cwmni cadair Bryfdir o Eisteddfod Cymrodyr Dolwyddelan 1923. Roedd John Lloyd Jones yn un o hoelion wyth yr eisteddfod honno, ac fe gawn fwy o hanes yr Eisteddfod yn Nolwyddelan mewn blogiau i ddod.
Mae’n werth mynd am dro i’r festri i gael golwg ar y gadair. Aeth Iestyn a minnau yno yn ddiweddar i dynnu lluniau a rhyfeddu ar ei phrydferthwch. Naws hen ffasiwn sydd iddi, gyda dylanwad yr 1890au yn dod i’r amlwg yn y cerfweithiau manwl a chywrain o eifr ar y breichau, a llewod yn codi uwchben cefn y gadair. Ar y coesau mae patrwm celtaidd, ac mae’n syndod gweld ‘Ammanford’ yn fawr arni, yn hytrach na ‘Rhydaman’.
Er mai fel llysgennad a darlithydd y cofir am John Lloyd Jones yn bennaf, rhaid peidio anghofio am yr awdl wych, a’r gadair haeddiannol sy’n atgof o’i ddawn.
(ALUN WILLIAMS)
Rhai ffynonellau fu'n ddefnyddiol wrth ymchwilio i'r hanes yma:
Canrif o Brifwyl, Alan Llwyd - http://www.bbc.co.uk/cymru/canrif/
Dringwn fel ein tadau - hanes eglwys Moriah, Dolwyddelan 1880 - 1980, O. E. Williams
Y Bywgraffiadur Cymreig
|
1935
|
Mae'r gadair hon yn hynod nid yn unig am ei dyluniad unigryw gan grefftwyr Maori o Seland Newydd, ond am mai hi oedd y gadair gyntaf i gael ei hennill gyda cherdd vers-libre cynganeddol yn hytrach nac awdl yn y mesurau caeth traddodiadol.
ERAILL YN Y GYSTADLEUAETH TOM PARRY-JONES, SIMON B. JONES, ROLANT O FÔN
ERAILL YN Y GYSTADLEUAETH TOM PARRY-JONES, SIMON B. JONES, ROLANT O FÔN
Gwyndaf yn ei gadair, a David Lloyd George yn areithio o'r llwyfan yn ystod y seremoni
|
1946
|
ERAILL YN Y GYSTADLEUAETH TOM PARRY-JONES, ROLANT O FÔN, DEWI EMRYS
|
1956
|
Prin iawn yn hanes y gystadleuaeth hon y bu i'r Gadair gael ei rhoi am awdl y gellid ei hystyried yn gerdd 'ysgafn'. Mae 'Gwraig' Mathonwy Hughes yn eithriad prin i'r rheol honno, gyda theitlau'r ddau ganiad, 'Ddoe'n Rose', a 'Heddiw'n Wrach', yn dweud y cyfan. Erbyn heddiw, fodd bynnag, hen-ffasiwn a threuliedig yw'r hiwmor ynddi. Mae'r gadair bellach wedi cael cartref yn Seland Newydd, ac ym meddiant Ruth, gor-wyres i gyfneither Mathonwy Hughes, Rhiannon Jankowska.
Gallwch bori trwy luniau Geoff Charles o seremoni gadeirio 1956 yma.
Gallwch bori trwy luniau Geoff Charles o seremoni gadeirio 1956 yma.
Y GERDD
Fel y crybwyllwyd eisoes, dewisodd Mathonwy Hughes rannu ei awdl, 'Gwraig', yn ddau ganiad: I. Ddoe'n Rose, a II. Heddiw'n Wrach. Mae'r caniad cyntaf yn darlunio carwriaeth gyflym a nwydus, gan ddechrau gyda golygfa yn sinema'r Odeon, a bortreadir mewn cyfres o hir-a-thoddeidiau:
Llewych yr Odeon, mor llachar ydoedd!
Ei chantau oddaith, pyrth ei chynteddoedd,
Ei nudd aur melyn wahoddai'r miloedd
O'r nos annifyr i naws ei nefoedd,
Ac yno'r awchus gannoedd - ymwthiai,
Y mass orysai am ias yr oesoedd.
Eir trwy elfennau'r garwriaeth - mynd i'r ddawns, cyfarfod â'i rhieni (Y gŵr, a hithau'i wraig ef, / Gwyddwn fod rhaid eu goddef.'), a charu Dafydd-ap-Gwilym-aidd o dan y coed ('Cydiwyd o dan y coedydd / Y llanc a'i wench mewn llwyn cudd.'). Daw'r caniad cyntaf i ben gyda'r cwpled hwn:
Wedi'r hwyl, ar fyr o dro, - Ŵyl y Banc,
Dau rhy ieuanc a aeth i'w modrwyo.
Y bywyd ôl-briodasol yw testun yr ail ganiad, sydd mewn cyferbyniad llwyr â gorfoledd y caniad cyntaf. Mae'n anodd dychmygu llinellau fel yma yn cael derbyniad gwresog yn yr oes fwy goleuedig hon:
Rose wên rouge a droes yn wrach,
Yn wraig ofer ac afiach.
Gwael ei medr o gael modrwy,
Merch ei mham a rhyw hwch mwy
Darlunir y teulu bach yn magu llond lle o blant mewn tŷ Cyngor llwm ('Gwen, Margaret Ann, a Janet, / Meirion ac Arfon a Kate, / William John a Goronwy, / Susan a Megan a mwy ...'), a cheir disgrifiadau cyffredinol o'r cartref di-lun a diffyg trefn y fam a'r tad.
Mae'r awdl yn cloi gyda thro, sy'n awgrymu er gwaethaf yr uchod oll, fod y cariad tanbaid yn parhau i fodoli rhwng y pâr priod, a'r bardd yn gosod ei gwynion o'r neilltu:
Tewi wnaf, ein 'Tŷ Ni' yw,
Ein dedwydd aelwyd ydyw.
Gallwch ddarllen 'Gwraig' a barn y beirniaid arni yn Cyfansoddiadau a Beirniadaethau Eisteddfod Genedlaethol Cymru Aberdâr 1956 (gol. E D Jones, Gwasg y Brython 1956)
Fel y crybwyllwyd eisoes, dewisodd Mathonwy Hughes rannu ei awdl, 'Gwraig', yn ddau ganiad: I. Ddoe'n Rose, a II. Heddiw'n Wrach. Mae'r caniad cyntaf yn darlunio carwriaeth gyflym a nwydus, gan ddechrau gyda golygfa yn sinema'r Odeon, a bortreadir mewn cyfres o hir-a-thoddeidiau:
Llewych yr Odeon, mor llachar ydoedd!
Ei chantau oddaith, pyrth ei chynteddoedd,
Ei nudd aur melyn wahoddai'r miloedd
O'r nos annifyr i naws ei nefoedd,
Ac yno'r awchus gannoedd - ymwthiai,
Y mass orysai am ias yr oesoedd.
Eir trwy elfennau'r garwriaeth - mynd i'r ddawns, cyfarfod â'i rhieni (Y gŵr, a hithau'i wraig ef, / Gwyddwn fod rhaid eu goddef.'), a charu Dafydd-ap-Gwilym-aidd o dan y coed ('Cydiwyd o dan y coedydd / Y llanc a'i wench mewn llwyn cudd.'). Daw'r caniad cyntaf i ben gyda'r cwpled hwn:
Wedi'r hwyl, ar fyr o dro, - Ŵyl y Banc,
Dau rhy ieuanc a aeth i'w modrwyo.
Y bywyd ôl-briodasol yw testun yr ail ganiad, sydd mewn cyferbyniad llwyr â gorfoledd y caniad cyntaf. Mae'n anodd dychmygu llinellau fel yma yn cael derbyniad gwresog yn yr oes fwy goleuedig hon:
Rose wên rouge a droes yn wrach,
Yn wraig ofer ac afiach.
Gwael ei medr o gael modrwy,
Merch ei mham a rhyw hwch mwy
Darlunir y teulu bach yn magu llond lle o blant mewn tŷ Cyngor llwm ('Gwen, Margaret Ann, a Janet, / Meirion ac Arfon a Kate, / William John a Goronwy, / Susan a Megan a mwy ...'), a cheir disgrifiadau cyffredinol o'r cartref di-lun a diffyg trefn y fam a'r tad.
Mae'r awdl yn cloi gyda thro, sy'n awgrymu er gwaethaf yr uchod oll, fod y cariad tanbaid yn parhau i fodoli rhwng y pâr priod, a'r bardd yn gosod ei gwynion o'r neilltu:
Tewi wnaf, ein 'Tŷ Ni' yw,
Ein dedwydd aelwyd ydyw.
Gallwch ddarllen 'Gwraig' a barn y beirniaid arni yn Cyfansoddiadau a Beirniadaethau Eisteddfod Genedlaethol Cymru Aberdâr 1956 (gol. E D Jones, Gwasg y Brython 1956)
|
Y GADAIR
Cadair seml yr olwg yw cadair 1956, ac fe ddaw o gyfnod yn hanes y Brifwyl a ffafriai ddyluniadau glân, diffwdan dros y cerfwaith eithriadol gywrain a fu mewn bri ar un adeg. Yn y lluniau gwreiddiol ohoni (uchod), gwelir nad yw hyd yn oed y nod cyfrin i weld ar gefn y gadair; fodd bynnag, mae'n amlwg ei fod wedi cael ei ychwanegu ar rhyw adeg gan eu bod yn ymddangos mewn lluniau diweddar ohoni (gw. llun ar y dde). Nid yw enw a dyddiad yr Eisteddfod mewn man amlwg arni chwaith - yn hytrach, maent wedi eu cerfio ar gefn y gadair (gw. llun 1 isod). Fe welir hefyd fod enw a dyddiad yr eisteddfod wedi eu hychwanegu ar blâc pres i fan arall ar y gadair - yn ddiweddarach, o bosib ar yr un adeg â'r nod cyfrin? (gw. llun 2 isod). Lluniau: Sally Clifton |
|
Y BARDD
Ganed y Prifardd Mathonwy Hughes ym 1901 yn Llanllyfni, yn fab i deulu chwarelyddol. Roedd yn nai i'r Prifardd R. Silyn Roberts. Wrth ei waith, roedd yn olygydd cynorthwyol ar gyfnodolyn Baner ac Amserau Cymru. Roedd yn fardd aml ei gadeiriau mewn eisteddfodau lleol a rhanbarthol, ond pinacl ei yrfa gystadleuol oedd enill Cadair Eisteddfod Genedlaethol Cymru Aberdâr 1956. Cyhoeddodd nifer o gyfrolau o farddoniaeth. Bu farw ym 1999.
Cofnod Mathonwy Hughes ar Wicipedia:
https://cy.wikipedia.org/wiki/Mathonwy_Hughes
Ganed y Prifardd Mathonwy Hughes ym 1901 yn Llanllyfni, yn fab i deulu chwarelyddol. Roedd yn nai i'r Prifardd R. Silyn Roberts. Wrth ei waith, roedd yn olygydd cynorthwyol ar gyfnodolyn Baner ac Amserau Cymru. Roedd yn fardd aml ei gadeiriau mewn eisteddfodau lleol a rhanbarthol, ond pinacl ei yrfa gystadleuol oedd enill Cadair Eisteddfod Genedlaethol Cymru Aberdâr 1956. Cyhoeddodd nifer o gyfrolau o farddoniaeth. Bu farw ym 1999.
Cofnod Mathonwy Hughes ar Wicipedia:
https://cy.wikipedia.org/wiki/Mathonwy_Hughes
Seremoni'r Cadeirio, Eisteddfod Genedlaethol Cymru Aberdâr 1956; Mathonwy Hughes yn y Gadair a'r Archdderwydd Dyfnallt ar y dde. Llun: Casgliad Geoff Charles, LlGC
|
2001
|
Gwnaed hanes yn Eisteddfod Genedlaethol Dinbych a'r Cyffiniau 2001 pan safodd Mererid Hopwood ar ei thraed yn y pafiliwn ar y pnawn Gwener - y ferch gyntaf erioed i gyflawni'r gamp. Gellir gweld clip fideo o'r foment hanesyddol hon yma.
Y GERDD
Gofynnwyd am awdl ar y mesurau caeth traddodiadol heb fod yn hwy na 200 llinell. Roedd y tri beirniad, y Prifeirdd Emyr Lewis, Dic Jones ac Elwyn Edwards, yn annibynnol ar ei gilydd, yn gwbl gytûn ar ragoriaeth awdl 'Llygad y Dydd' yn y gystadleuaeth.
Awdl o safbwynt Mam yw 'Dadeni' Mererid Hopwood. Mae'n dilyn hanes merch wrth iddi ddisgyn mewn cariad, beichiogi, a rhoi genedigaeth i blentyn sydd maes o law yn marw. Ochr yn ochr â hyn ceir hanes y prif gymeriad yn colli ac yn ailgydio yn ei ffydd. Gellir darllen y gerdd yn Cyfansoddiadau a Beirniadaethau 2001: Sir Ddinbych a'r Cyffiniau (tud. 16-20) neu yn Nes Draw (Gomer 2015, tud. 111-118).
Gofynnwyd am awdl ar y mesurau caeth traddodiadol heb fod yn hwy na 200 llinell. Roedd y tri beirniad, y Prifeirdd Emyr Lewis, Dic Jones ac Elwyn Edwards, yn annibynnol ar ei gilydd, yn gwbl gytûn ar ragoriaeth awdl 'Llygad y Dydd' yn y gystadleuaeth.
Awdl o safbwynt Mam yw 'Dadeni' Mererid Hopwood. Mae'n dilyn hanes merch wrth iddi ddisgyn mewn cariad, beichiogi, a rhoi genedigaeth i blentyn sydd maes o law yn marw. Ochr yn ochr â hyn ceir hanes y prif gymeriad yn colli ac yn ailgydio yn ei ffydd. Gellir darllen y gerdd yn Cyfansoddiadau a Beirniadaethau 2001: Sir Ddinbych a'r Cyffiniau (tud. 16-20) neu yn Nes Draw (Gomer 2015, tud. 111-118).
Manylyn o gefn y Gadair
|
Y BARDD Ganed y Prifardd Mererid Hopwood ym 1964. Cafodd ei geni a'i magu yng Nghaerdydd a mynychodd ysgolion Glantaf a Llanhari. Graddiodd mewn Almaeneg a Sbaeneg a bu'n ddarlithydd yn ogystal a chyfnodau'n gweithio'n llawrydd ac i Gyngor y Celfyddydau. Mae'n un o grŵp bychan o lenorion sydd wedi llwyddo i ennill Cadair, Coron [Meifod, 2003] a Medal Ryddiaith [Caerdydd, 2008] yr Eisteddfod Genedlaethol. Cyhoeddodd ei hunig gyfrol o farddoniaeth, Nes Draw, yn 2015. Enillodd y gyfrol gategori barddoniaeth Gwobrau Llyfr y Flwyddyn 2016. Cofnod Mererid Hopwood ar Wicipedia: https://cy.wikipedia.org/wiki/Mererid_Hopwood |
|
|
2016
|
Rhoddwyd cadair 2016 gan deulu'r Prifardd Dic Jones (Dic yr Hendre) i nodi hanner canmlwyddiant ers buddugoliaeth awdl enwog y 'Cynhaeaf' yn Eisteddfod Genedlaethol Aberafan 1966. Roedd dyluniad y gadair newydd yn adlewyrchu elfennau o gadair Dic Jones, ac yn addas ddigon, roedd y gerdd fuddugol hefyd yn cynnwys cyfeiriadau at awdl y 'Cynhaeaf'.
ERAILL YN Y GYSTADLEUAETH EURIG SALISBURY [2]
ERAILL YN Y GYSTADLEUAETH EURIG SALISBURY [2]
|
Y BARDD
Ganed y Prifardd Aneirin Karadog ym 1982 yn Llanelwy. Cafodd ei fagu yn Llanrwst, ym Mhontardawe a Phontypridd. Graddiodd o'r Coleg Newydd, Rhydychen, mewn Ffrangeg a Sbaeneg. Daw o gefndir Llydaweg-Gymreig ac mae'n medru pum iaith yn rhugl. Enillodd Gadair Eisteddfod Genedlaethol yr Urdd yn 2005, a Chadair Eisteddfod Genedlaethol Sir Fynwy a'r Cyffiniau 2016. Cyhoeddodd ddwy gyfrol o'i farddoniaeth (hyd at 2018) - O Annwn i Geltia (2012) a Bylchau (2016). Enillodd y ddwy gyfrol y categori barddoniaeth yng ngwobrau Llyfr y Flwyddyn. Cofnod Aneirin Karadog ar Wicipedia: https://cy.wikipedia.org/wiki/Aneirin_Karadog |
Aneirin Karadog (llun o wefan Cymdeithas Ceredigion)
|
|
2017
|
ERAILL YN Y GYSTADLEUAETH LLÝR GWYN LEWIS [2], ANNES GLYN, ARWYN GROE